Japonca KARA (Boş), TE (El), DO (Yol) anlamlarına gelmektedir. Bir terim olarak ise KARATE, boş yani silahsız el ile kendini savunma sanatı olarak ifade edilebilir.

           Uzun yıllar Çin ve Japon İmparatorluklarının işgaline maruz kalan Okinawa adasında silah yasağından dolayı ortaya çıkan savunma tekniklerinin zaman içerisinde sistemli bir yapı hâline gelmesiyle oluşmuştur. Evrimini sürdüren karate Japon kültüründe bir spor ya da dövüş ile ilgili bir kavram değildir. Beden ve ruhun birlikte eğitildiği barışçıl bir sanattır.

            Karate, kihon, kata ve kumite olarak birbirini tamamlayan 3 bileşene sahiptir. Gerçek bir karate–ka her 3 bileşeni de yapmak zorundadır.

            Kihon: Karatenin temel teknikleridir. El, ayak, diz ve dirsek gibi vücut kısımlarının değişik bölgeleri kullanılarak yapılan vuruş ve blok hareketleridir. Temel tekniklerin doğru yapılması katanın ve kumitenin de doğru olmasını sağlayacaktır.

            Kata: Detaylı bir şekilde düzenlenmiş olan hareketler dizisidir. Tek veya takım hâlinde yapılmaktadır. Hayali rakip veya rakiplerle yapılan kurgulanmış savunma ve saldırı hareketlerinin birbirini izleyecek şekilde düzenlenmiş dizisidir.

            Kumite: Temel tekniklerin gerçek bir rakibe uygulandığı belirli kuralları olan çalışmalardır. Puanlı müsabakalarda bu kavram içerisindedir.

            Karate bugün geleneksel karateden olimpik bir spora doğru evrilmiş ve yüzden fazla ülkede aktif olarak yapılan bir spordur.